Bilmiyorum.

Sadece ıvır zıvır şeyleri herkese açık şekilde yazmak istiyorum. Bunlar iş, yazılım, psikoloji ve kişisel zımbırtılarım hakkında olsun istiyorum. Pek sık yazar mıyım bilmiyorum.

Sadece merak eden gelsin baksın kimdir, nedir, ne yapar, kafasında ne var görsün diye bir yer olsun burası. Facebook veya Twitter gibi kafa şişirsin de istemediğim için kendime – narsistçe :b – bir alan açmak için yazıyorum.

Bilinç altımda tekrar beynimdeki sinirleri son performans kullanma isteği de yok değil. Bunun tıptaki adı da mani oluyor. Mani güzel şey ama yaşayan için, tıbben arıza belirtisi. Tıpkı ekzoz sesi çıkara çıkara patinaj atan araba gibi davranan bir beyin. Ama zaten hangimiz normaliz ki? Normal olmak anormaldir zaten hangi deli kendine deli der? Kendini deliriyor olarak hissetmek de sağlıklı beyin işareti değil mi zaten?

Neyse öyle işte. Bu sanırım ~5. kez tekrar bu adresten blog açışım. Keşke eskilerin yedeklerini alsaydım, buna pişmanım.

Tekrar Anksiyoz günlükleri olmayacak. Bir süre Sigmund Freud okudum ve Psikanaliz öğrendim sayılır. Tabi bu bir psikolog veya psikiyatr seviyesinde değil. Kişisel ilgi olarak, amatörce, kendi kendime yetecek kadar. Ne yaptım? Kendi çocukluğuma indim ve bu günlerdeki hislerimi onlara bağladım. Kendimi anlamaya çalıştım. Bu bayağı rahatlatıcı oldu ama bazı şeylerde -ilaçlardaki gibi- plasebo etkisi de yok değil. Neyse o konuda iyiyim. Geçmiş bloga ilişkin söyleyebileceğim tek şey şu: “off, akıllanıyorum galiba…”

EK: Yazıya bilmiyorum diye başlamışım, 4-5 paragraf yazmışım. :)